2310 558165 info@noimatherapy.gr

Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας | 10 Οκτωβρίου

NOHMA 

BLOG

Αν κοιτάξουμε σε ένα οποιοδήποτε ημερολόγιο εύκολα παρατηρούμε πως πολλές μέρες του έτους είναι αφιερωμένες σε ομάδες ατόμων, έννοιες, ιδέες το περιβάλλον ή την υγεία. Ωστόσο, λίγοι/-ες από εμάς γνωρίζουμε πως η 10η Οκτωβρίου είναι μέρα αφιερωμένη στην ψυχική υγεία. Σίγουρα δεν είναι μια μέρα γιορτής καθώς δε θα ήταν εύκολο να βρεθεί κάποιος λόγος να γιορτάσουμε την ύπαρξη ψυχικών ασθενειών και τις δυσκολίες που βιώνουν οι επιζήσαντες της ψυχιατρικής.

Η 10η Οκτωβρίου μπορεί, ωστόσο, να αποτελέσει μία μέρα αναστοχασμού και επαναδιαπραγμάτευσης όλων των σκέψεων, των προκαταλήψεων και των ιδεών που κουβαλάμε για την ψυχική υγεία.

 

Κυκλικότητα >>
Η ψυχική ασθένεια δεν ορίζεται απαραίτητα με όρους αιτίου και αιτιατού. Στην πραγματικότητα, είναι πιθανό να είναι μία σειρά παραγόντων, σχέσεων και αλληλεπιδράσεων που ωθούν ένα άτομο στη νόσο. Το ίδιο συμβαίνει συχνά και με τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, δυσκολίες συμπεριφοράς ή άλλες διαγνώσεις. Έτσι, μαζί με την ατομική παρέμβαση είναι σημαντική και η παρέμβαση στο πλαίσιο και στα κοντινά άτομα του/της ενήλικα ή του παιδιού.

 

Λεπτές γραμμές >>
Είναι φορές που μία πολύ μικρή διαφορά μπορεί να οδηγήσει έναν/μία ενήλικα ή ένα παιδί στη διάγνωση. Το όριο ανάμεσα στην υγεία και την ψυχική ασθένεια δεν μπορεί να είναι συγκεκριμένο ή πάντοτε το ίδιο. Μπορεί να επηρεαστεί από την χρονική περίοδο, τη φάση ζωής του ατόμου, τις συνθήκες διαβίωσης και τα παράλληλα γεγονότα ζωής. Για παράδειγμα, όταν μία οικογένεια βιώσει έναν θάνατο πολλές συμπεριφορές που σε άλλες περιπτώσεις θα θεωρούνταν ένδειξη ψυχοπαθολογίας, θεωρούνται φυσιολογικές. Το ίδιο μπορεί να συμβεί εάν ένα άτομο βρίσκεται σε κατάσταση ακραία φτώχειας.

Τα παραπάνω παραδείγματα φανερώνουν ακριβώς πως τόσο η υγεία όσο και η ψυχική ασθένεια αποτελούν ένα συνεχές και όχι δύο διαφορετικές και εντελώς ξεχωριστές συνθήκες.

 

Ευθύνη >>
Είναι, επομένως, χρέος μας να αναρωτηθούμε πώς και υπάρχει τέτοιο στίγμα απέναντι στα άτομα με ψυχικά νοσήματα ή στα παιδιά με διαγνώσεις; Ταυτόχρονα, γιατί μας είναι, κάποιες φορές, τόσο δύσκολο να αποδεχτούμε την ψυχική κατάσταση ενός ατόμου; Μία εύκολη απάντηση είναι πως συμπεριφορές που παρεκκλίνουν έστω και λίγο από το συνηθισμένο ή από το κοινωνικά καθιερωμένο, δε γίνονται εύκολα αποδεκτές. Θα έπρεπε, όμως, να προσπαθούμε να αλλάξουμε και να αποσιωπήσουμε τέτοιες συμπεριφορές ή αντίθετα να δημιουργήσουν τέτοιες συνθήκες ώστε ακόμη και οι «παράξενες» συμπεριφορές να γίνουν κοινωνικά αποδεκτές;

 

Και τα παιδιά;
Καθώς μεγάλο μέρος των συμπεριφορών και των αξιών εγκαθιδρύονται στην παιδική ηλικία, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη πως η διασφάλιση της ψυχικής υγείας αφορά και τα παιδιά αλλά και τους/τις κηδεμόνες και τους/τις παιδαγωγούς τους. Από νωρίς τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με ψυχοπιεστικές και στρεσογόνες καταστάσεις εντός και εκτός του σχολείου, στη γειτονιά, στο σπίτι, στις δραστηριότητές τους. Η ακρόαση των προβλημάτων τους με την απαραίτητη σοβαρότητα μπορεί να δημιουργήσει ένα κλίμα ασφάλειας όπου το παιδί θα νιώσει πως οι σκέψεις του λαμβάνονται υπόψη και τα προβλήματά του μπορούν να λυθούν.

Ταυτόχρονα, ας μην ξεχνάμε πως τα παιδιά μπορούν να αντέξουν περισσότερα από όσα πιστεύουν οι ενήλικες. Θα ήταν χρήσιμη, λοιπόν, η ευαισθησία και η σοβαρότητα απέναντι στα προβλήματά τους, μαζί με μία προσπάθεια ώστε να μην μεγεθύνεται η «προβληματική» κατάσταση.

 

Η σημερινή μέρα ας είναι μια μέρα αναστοχασμού πάνω στους παράγοντες που προκαλούν ψυχικές ασθένειες ή δυσκολίες και τους τρόπους που θα μπορούσαμε όλοι/-ες να σταθούμε απέναντί τους και απέναντι στα άτομα (ενήλικες ή παιδιά) που τις αντιμετωπίζουν.

 

Πρωτόλειο Ψ
Για το παιδιατρικό Θεραπευτήριο ΝΟΗΜΑ