ΡΙΝΟΚΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ της Βασσιλικής ΠαππάΜόλις κυκλοφόρησε, διαβάστε ένα απόσπασμα: … “Τα συναισθήματα ήταν πρωτόγνωρα: ανακούφιση κι ενθουσιασμός, γιατί έφτασε στον προορισμό, που, βέβαια, άλλοι του είχαν ορίσει, γιατί είχε πατήσει το πόδι του σε μια νέα χώρα, σε μια νέα ήπειρο, με διαφορετικό κλίμα, με διαφορετικά δέντρα, με διαφορετικά κτίρια, με διαφορετικούς ανθρώπους, που έμοιαζαν ίδιοι, αλλά ήταν διαφορετικοί, ανακούφιση για το τέλος της ταλαιπωρίας, έκπληξη, για όλα τα καινούργια που συναντούσε και, επιπλέον, για το συγκεντρωμένο πλήθος και τις αντιδράσεις του. Γιατί στους κατοίκους της Λισαβόνας είχε διαρρεύσει η πληροφορία της άφιξης του πλοίου με τον ρινόκερο κι όλοι σχεδόν είχαν τρέξει στην ακτή του Μπελέμ εκείνο το πρωί, κοντά στον πύργο που είχε αρχίσει να οικοδομεί ο Μανουήλ, αδημονώντας για τον ερχομό του. Για να αντικρίσουν το μοναδικό θέαμα ενός παχύδερμου φοβερού και τρομερού, που όμοιό του δεν είχαν ξαναντικρίσει και που ποιος ξέρει αν θα είχαν ξανά την ευκαιρία να το αντικρίσουν σύντομα.
Τη θλίψη θα την ένιωθε μετά.”