Η ακοή είναι μια από τις πέντε αισθήσεις. Όργανο αντίληψης είναι τα αφτιά, ενώ το αντικείμενο της αντίληψης είναι ο ήχος. Θεωρείται η πιο σημαντική από τις υπόλοιπες αισθήσεις, γιατί με αυτήν γίνεται άμεσα αντιληπτός ο εξωτερικός χώρος διευκολύνεται η επικοινωνία αλλά και η εκπαίδευση. Συνεισφέρει στην αντίληψη του χώρου και συμπληρώνει την όραση

Πώς λειτουργεί η ακοή;

Το αυτί διακρίνεται σε τρία τμήματα: το έξω αυτί, το μέσο αυτί και το έσω αυτί. Κάθε τμήμα έχει μία συγκεκριμένη λειτουργία. Το έξω αυτί συλλέγει τα ηχητικά κύματα και τα οδηγεί στο μέσο αυτί. Εκεί, το μέσο αυτί ενισχύει τον ήχο και τον μεταδίδει στο έσω αυτί. Το έσω αυτί μετατρέπει τις ηχητικές δονήσεις σε ηλεκτρικούς παλμούς που ταξιδεύουν μέσω του ακουστικού νεύρου στον εγκέφαλο.

 

Τύποι απώλειας ακοής;

Η απώλεια ακοής είναι το αποτέλεσμα ηχητικών σημάτων που δε φτάνουν στον εγκέφαλο. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι απώλειας ακοής ανάλογα με το πού εντοπίζεται το πρόβλημα.

 

• Η απώλεια αγωγιμότητας

(Βαρηκοΐα αγωγιμότητας) συμβαίνει όταν οι ήχοι δεν μπορούν να περάσουν από το έξω αυτί στο έσω αυτί σας, συχνά εξαιτίας ενός μπλοκαρίσματος όπως η κυψελίδα του αυτιού.

 

• Η αισθητηριακή απώλεια

(Νευροαισθητήρια Βαρηκοΐα ) προκαλείται από βλάβη στα ευαίσθητα λεπτά τριχωτά κύτταρα στο έσω αυτί ή βλάβη στο ακουστικό νεύρο. Αυτό συμβαίνει φυσιολογικά με τη γήρανση ή ως αποτέλεσμα τραυματισμού.

 

• Βαρηκοΐα μικτού τύπου

Βαρηκοΐα μικτού τύπου χαρακτηρίζεται από τον συνδυασμό των δύο προαναφερθέντων τύπων βαρηκοΐας.

  

Αιτίες απώλειας ακοής

Η απώλεια ακοής μπορεί να οφείλεται σε ένα πλήθος παραγόντων όπως:

1. Ηλικία

Η ηλικία είναι η συνηθέστερη αιτία απώλειας ακοής η οποία εξελίσσεται ως φυσικό επακόλουθο της γήρανσης και είναι γνωστή ως πρεσβυακουσία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να χάνουν ένα μικρό ποσοστό της ακοής τους περίπου από την ηλικία των 40 ετών. Αυτή η απώλεια ακοής αυξάνεται με το πέρας των χρόνων. Μέχρι την ηλικία των 80 ετών, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν σημαντικά προβλήματα ακοής.

2. Δυνατοί θόρυβοι

Μια άλλη κοινή αιτία της απώλειας ακοής με την πάροδο του χρόνου είναι η βλάβη στο αυτί από την επανειλημμένη έκθεση σε δυνατούς θορύβους. Αυτό είναι γνωστό ως απώλεια ακοής που προκαλείται από το θόρυβο και συμβαίνει όταν τα ευαίσθητα τριχωτά κύτταρα στο εσωτερικό του κοχλία καταστρέφονται

 

3. Άλλοι Παράγοντες

• Κληρονομικά γονίδια – μερικοί άνθρωποι μπορεί να γεννηθούν κωφοί ή να γίνουν κωφοί με την πάροδο του χρόνου εξαιτίας μιας γενετικής ανωμαλίας.
  • Ιογενείς λοιμώξεις στο έσω αυτί
  • Ιογενείς λοιμώξεις του ακουστικού νεύρου
  • Ασθένεια του Ménière – όταν ένα άτομο πάσχει από ίλιγγο, εμβοές και αίσθημα μπλοκαρίσματος στο αυτί.
  •Ακουστικό νευρίνωμα
  • Μηνιγγίτιδα
• Τραυματισμός στο κεφάλι.
  • Μια αυτοάνοση κατάσταση.
  • Δυσπλασία του αυτιού.
  • Εγκεφαλικό επεισόδιο.

 

Ενδείξεις απώλειας ακοής

• Συνήθως πρώτοι το αντιλαμβάνονται οι οικείοιτου, που καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά στις μεταξύ τους επαφές και συζητήσεις.

• Ο πάσχοντας αρχίζει σταδιακά να ζητά από τους άλλους να επαναλάβουν αυτό που του είπαν, ενώ όσο το πρόβλημα εξελίσσεται ακούει τις κουβέντες των άλλων ως σιγομουρμουρίσματα.
• Όταν μιλάνε πολλοί άνθρωποι μαζί ή υπάρχει ένα θορυβώδες φόντο τότε η δυσκολία του να παρακολουθήσει μεγαλώνει ακόμα περισσότερο, κάτι που συνήθως το άτομο θεωρεί φυσιολογικό.
• Ακόμα δυσκολότερες είναι οι συζητήσεις μέσω τηλεφώνου, όπου το άτομο δεν έχει τη δυνατότητα να δει τον συνομιλητή του και να καταλάβει από τα εξωλεκτικά συμφραζόμενα το αντικείμενο της συνομιλίας.
• Όταν κάθεται να δει τηλεόραση ή να ακούσει ραδιόφωνο, ανεβάζει την ένταση σε βαθμό ενοχλητικό για τους γύρω του.
• Πολλές φορές οι βαρήκοοι δεν μπορούν να πιάσουν τις υψηλές συχνότητες, όπως είναι για παράδειγμα το θρόισμα των φύλλων ή το κελάηδισμα των πουλιών.
• Η συνεχής προσπάθεια συγκέντρωσης για να ακούσει ένα βαρήκοο άτομο καλά προκαλεί ένα μόνιμο αίσθημα κόπωσης και άγχους που πρέπει να το προβληματίσει.
• Επίσης, μεταξύ των συμπτωμάτων περιλαμβάνονται οι συνεχείς εμβοές και οι ζαλάδες.

 

Τα συμπτώματα αυτά δεν έρχονται αιφνίδια ούτε όλα μαζί, γι’ αυτό και συνήθως το άτομο αργεί να αντιληφθεί το πρόβλημα. Ακόμα όμως κι αν το αντιληφθεί, συχνά αρνείται να το συνειδητοποιήσει και να το παραδεχθεί.

 

Λογοθεραπευτρια: Τσιρανίδου Στέλα